Palmzondag · Schorselwoensdag · Witte Donderdag · Goede Vrijdag · Stille Zaterdag · Paaswake · Pasen

Beloken Pasen · Jubilate · Kruisdagen · Hemelvaart · Pinksteren 

 

In deze dagen tot en met het Hoogfeest van Pasen worden alle gebeurtenissen herdacht die de kern van het christelijk geloof uitmaken, met name het lijden, sterven en verrijzen van Jezus Christus.

Palmzondag (Latijn: Dominica in Palmis), ook wel Palmpasen genoemd, is de laatste zondag van de vastenperiode (de zondag vóór Pasen), vanouds de tweede zondag van de Passietijd, maar vooral belangrijk als eerste dag van de Goede Week. Op Palmzondag wordt door christenen de blijde intocht van Jezus Christus in Jeruzalem gevierd.[1]

 Schortelwoensdag of Schorselwoensdag is de woensdag voor Pasen. De dag wordt zo genoemd omdat het klokgelui wordt opgeschort tot en met Stille Zaterdag.

Schortelwoensdag wordt in andere landen (vertaald) ook wel Heilige Woensdag, Grote Woensdag of Verraadsdag genoemd.

Witte Donderdag is in de christelijke religie de donderdag direct voor Goede Vrijdag in de Goede Week. Op Witte Donderdag begint het Triduum Sacrum dat verder bestaat uit Goede Vrijdag en Stille Zaterdag die tijdens de paaswake overgaat in het paasfeest.

Op Witte Donderdag wordt Het Laatste Avondmaal van Christus met zijn apostelen en de instelling van de eucharistie door Jezus herdacht.

Goede Vrijdag is de vrijdag voor Pasen. Op deze dag herdenken christenen de kruisiging en dood van Jezus. Jezus werd volgens de Bijbel veroordeeld tot de kruisdood door de Romeinse stadhouder Pontius Pilatus, op aandrang van het sanhedrin. Deze straf werd voltrokken op de heuvel Golgotha nabij de stad Jeruzalem.

Paaszaterdag (Sabbatum Sanctum in het Latijn) of Stille Zaterdag is de zaterdag die volgt op Goede Vrijdag. Het is de dag voor Pasen en de laatste dag van de vastentijd en lijdensweek die voorbereidt op het christelijke paasfeest.

De naam Stille Zaterdag verwijst naar het feit dat op die dag de klokken niet luiden tot aan de paaswake.

De paaswake, paasdienst of paasvigilie^[1] is een christelijke liturgie die begint bij zonsondergang en eindigt bij zonsopgang tijdens de nacht van paaszaterdag op Pasen. Herdacht wordt dat Jezus in deze nacht opstaat. De paaswake is het feest van het licht, het feest van het water en het feest van de vreugde om Jezus' verrijzenis.

Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus opgestaan is uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging.

Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag. Beide dagen worden wel afzonderlijk eerste en tweede paasdag of paaszondag en paasmaandag genoemd.

Het christelijke Pasen verwijst ook naar de vijftig dagen durende periode van het kerkelijke jaar vanaf het paasfeest tot Pinksteren.[1] De periode van het paasfeest tot Hemelvaartsdag[2] duurt veertig dagen. Katholieken mogen gedurende de vijftig dagen durende periode hun jaarlijkse paasplicht vervullen.

Paasmaandag of tweede paasdag is de dag na paaszondag en is een vrije dag in een groot aantal voornamelijk christelijke landen.

Beloken Pasen  is de eerste zondag na Pasen (octaafdag van Pasen). Op die dag wordt de paasweek (het paasoctaaf) afgesloten. Deze dag heet sinds het Jubeljaar 2000 Barmhartigheidszondag (of Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid).

Beloken is het voltooid deelwoord van beluiken, het tegengestelde van ontluiken. Het betekent dus afgesloten.

Op Hemelvaartsdag of 's Heren Hemelvaart (in Latijn: Ascensio Domini) wordt binnen het christendom herdacht dat Jezus Christus is opgevaren naar God, Zijn Vader in de hemel, negenendertig dagen na Zijn opstanding uit de dood. De viering is onderdeel van de paascyclus en daarin telt Hemelvaartsdag als de veertigste paasdag.