ZO STERK
Je dacht dat je de strijd had gewonnen
Vijf jaar kanker vrij....
Je was zo blij en vol vreugde
aan de rest van je leven begonnen.
Helaas is er een fout gemaakt en ben je
de kans om verder te leven, kwijtgeraakt.
Dat was wat je niet verwerken kon,
dat zomaar ineens toch het einde begon.
Het had niet gehoeven want...
het had zo anders kunnen zijn
Je bent je lijdensweg gegaan
en hebt heel erg je best gedaan
Eenzaam en verdrietig was je strijd
Je had nog maar zo weinig tijd...
je hebt gevochten ondanks die vreselijke pijn
want je wilde zò graag bij je familie zijn.
Je huilde van binnen om afscheid te nemen
van hen die achter bleven,
je had zo graag nog willen leven.
Uiteindelijk besefte je dat het einde echt zou komen
er bleef je niets meer om te dromen.
Voor de dood was je niet bang,
maar het wachten duurde lang
Je was niet bang voor de dood, maar zei wel:
"als het toch moet, dan maar snel "
Lijdzaam onderging je de fysieke pijn
die toch zo vreselijk moest zijn
En eigenlijk toch nog plotseling
kwam de dag waarop je ging....
De tranen die uit je gesloten ogen kwamen
dat moment deelden we allemaal samen
Het moment dat we wisten... Nu is het voorbij
Je dacht niet aan de pijn, maar aan het moment
dat je er niet meer zou zijn.
Aan alles wat je achter liet,
dat was voor jou het grootste verdriet
Zoveel pijn en toch zo sterk
Gezegend en rustig ben je 's morgens weg gegleden
Met Gods hulp werd je lijden... Verleden.
©G.T.
Voor altijd in ons hart....
"Zoveel soorten van verdriet, ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo’n pijn,
maar het afgesneden zijn."
Uit Sotte Voce: Vasalis
Voor een vriend
Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd
De stoet voorbij is, de schuifelende voeten
Nu voel ik dat er een diepe stilte komt
En in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
En telkens weer zal ik je tegenkomen
We zeggen veel te gauw: het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
Niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik zal nog altijd grapjes met je maken
We zullen samen door het stille landschap gaan
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
Raak je mijn hart nog duidelijker aan
T. H.
Over Allerzielen
Allerzielen is een Herdenkings dag voor de doden
(voorheen) voor leden van de katholieke kerk
Als er iemand overlijd uit de kerkgemeente wordt
er tijdens de mis een klein kruisje opgehangen
in die kerk. Dan wordt er, speciaal voor de
overledene, gebeden. Op de eerste 2 november na
het overlijden kun je dan als familie het kruisje
ophalen en mee naar huis nemen. Op die dag gaan
ook vele gelovigen naar het graf van hun doden
en branden daar een kaarsje of maken het graf schoon
Er is ook een gedenkdag voor Christenen
Dat noemen we Allerheiligen en wordt op 1 november gevierd
Het is mooi om een herdenking te houden.
Iemand herdenken waar je veel van hield en die is overleden
Elk jaar even stil staan bij zijn of haar leven en sterven!
Je hoeft daarvoor natuurlijk niet katholiek te zijn
Het is voor de mensen zelf heel fijn om wel gelovig te zijn,
of dat nou katholiek is of hervormd of je bent een Christen
zonder dat je bij een kerk bent aangesloten.
Je leven is zoveel rijker en fijner als je in God geloofd!
Je kunt een kaarsje branden als je alleen bent,
maar ook met vrienden of familie samen.
Het kan een enkel kaarsje zijn,
of een kaars voor meerdere overledenen
. Net wat je zelf verkiest. Je kunt bidden
voor een dode geliefde
omdat je het wilt.
Op de sterfdag van je vader of moeder
of welke dag je dan ook uitzoekt.
tegenwoordig gaan er ook mensen die
niet katholiek zijn naar het kerkhof en vieren
hun eigen "allerzielen"
Dat kun je natuurlijk ook doen en dit geeft ook
een beetje een gevoel van saamhorigheid.
Een kaarsje branden voor een geliefde overledene
is vaak gewoon fijn
Om nog even in gedachten
bij een geliefde te zijn.
Ter herinnering aan mijn lieve vader L.T.
(Copyright © G. Aleida
2003-2015 Mijn gedichten
All rights reserved.)
